Afgelopen vrijdag ben ik naar de tentoonstelling over Slavernij geweest in het Rijksmuseum. Het is belangrijk dat zoveel mogelijk mensen deze tentoonstelling gaan zien/horen. Volgens de website is het geen tentoonstelling zoals we gewend zijn. Het voelde eigenlijk meer als een podcast. Je wordt door de zalen geleid met een audiotour. Zo hoor je tien persoonlijke en waargebeurde verhalen. Ingesproken door mensen die een connectie met de tentoonstelling hebben. Het zijn verhalen uit zowel Brazilië, Suriname en het Caribisch gebied, als uit Zuid-Afrika en Azië. 250 jaar van onze geschiedenis waarvan we doordrongen moeten zijn. Hoe heeft dit ooit zolang stand gehouden? Mocht niet iedereen de tentoonstelling kunnen bezoeken dan hoop ik dat ze er daadwerkelijk een podcast van maken. Ook zonder de objecten te zien hebben de verhalen grote impact.
